Het musje

Het kleine, nietige, niet stoere of bijzondere diertje.

Met mijn voeten over de rand van het bed staar ik verwachtingsvol naar de deur. Al een paar weken ben ik opgenomen op de Hezenberg om te werken aan herstel voor de chaos in mijn hoofd en de wond op mijn ziel. Elke woensdag avond komt mijn liefde langs om toch samen te zijn, en samen deze periode door te komen. De deur heb ik al op een kiertje gezet. Ik hoor voetstappen en voor ik het weet staat hij in mijn kamertje en begroet me met zijn guitige gezicht en de bekende begroeting sinds een paar weken: ‘Hé musje’. Elke kamer hier heeft een eigen ‘vogelnaam’ en alhoewel ik liever in de kamer hiernaast had gezeten als ‘nachtegaal’ kreeg ik de sleutel van ‘het musje’ toebedeeld. De mus, een klein nietig diertje, niet stoer, niet sterk, niet bijzonder, én..  je ziet ‘m snel over het hoofd.

Dit is niet voor mij

‘Mussen kosten bijna niets, je hebt er al twee voor een paar cent. Toch valt er dankzij de macht van God, jullie Vader, geen mus zomaar dood op de grond. God weet zelfs hoeveel haren je op je hoofd hebt. Je hoeft dus niet bang te zijn. Jullie zijn voor God belangrijker dan mussen.’  Mattheus 10:29-31 (BGT)

 Het beeld over mijzelf is nooit echt goed geweest. Ik vond mezelf altijd te stevig, een rare stem hebben, mijn gezicht vond ik niet mooi, maar bovenal was ik erg onzeker over mijn karakter. Wanneer iemand een compliment maakte had ik altijd een weerwoord wat het in mijn hoofd dan weer compenseerde zodat mensen niet te veel van mij gingen verwachten. Mooie woorden die gezegd werden of die ik las waren niet voor mij. Tenminste zo voelde dat. In deze periode kon een tekst zoals Mattheus 10:29-31 mij aanvliegen en gonsde het door mijn hoofd – Maar dit is niet voor mij. En misschien herken jij dit gevoel wel?

Wat mij daarin zo raakte

Wanneer ik deze tekst nu onder ogen krijg dan merk ik dat het mij raakt. Het omschrijft een groot stuk van Gods karakter. Hij is machtig, Hij is alwetend, Hij is niet vergeetachtig, maar bovenal ‘Hij ziet jou!’ Het mooie voorbeeld in dit kleine stukje is de waarde die God hier over jou en mij uitspreekt. Wanneer ik een mus zie, sta ik er nooit bij stil wat voor kwaliteiten dat beestje heeft of hoeveel het uberhaüpt kost. Wel snap ik dat als ik naar de dierenwinkel zou gaan en er één wil kopen dat het niet de wereld kost. Toch schalen we – als mensen -  de dieren op een lagere waarde. Maar God niet. God laat door dit kleine musje heen zien wie Hij in al zijn grootheid is. Hij laat een musje niet zomaar dood op de grond vallen, Hij trekt zijn armen niet van het musje of van Zijn schepping af. Altijd zullen zijn handen onder het musje zijn en geeft hij de vleugels wind mee om te blijven vliegen.  

Wat ik jou toe wens

In dit stuk uit Mattheüs blijft het niet alleen bij de mus. Het is slechts een voorbeeld. Wij mogen ons zelf zien als dat kleine musje. God laat ons niet zomaar dood op de grond vallen, hij ontneemt niet zomaar onze adem, hij heeft zelfs alle haren op je hoofd geteld. Dit geeft maar aan hoe Hij ons van dichtbij kent en wil kennen. Wij zijn niet als de mus goedkoop gekocht  (en toch op waarde geschat door God). Wij zijn vrijgekocht door Zijn bloed. Waardevol, duur gekocht, vrij gekocht. En daarom het waard om dit als waarheid toe te eigenen.

Dan mag het musje misschien niet een groot en krachtig dier zijn en zie je het misschien snel over het hoofd. Het is wel gezien, door God. Dus, waarom jij als mooi, vrijgekocht mens niet?